Archive page nr 4

Back to the archive's index-page

Back to the frontpage of the Tango Agenda

Tango La Haya / 'Sentido'


Een jaar geleden vatte Anita van der Helm van Tango Centro in Den Haag het plan op, samen met het Lucent Danstheater te gaan werken aan een dag vol tango. Aanstaande 4 december is het zover: 12 uur tango in het LDT. Om naar te luisteren, te kijken, van te leren en zelf te dansen.
Een korte impressie van een onderdeel van het programma. 'Sentido', zo heet de eerste voorstelling, in het Lucent Danstheater op 4 december, waarna de avond wordt voortgezet met concerten, en dansperformances van de Rotterdamse Dansacademie en de wereldbekende tangomaestros Claudia & Esteban en natuurlijk een tangosalon.
Vele avonden van repetities gingen al aan het realiseren van Sentido vooraf, en nog heel wat uurtjes volgen voordat danser Bennie Bartels als choreograaf en repetitor de groep heeft waar hij ze hebben wil. Niet zozeer het dansen van vastgelegde choreografieën, maar het dansen, of spelen, vanuit een idee is wat hij de tangodansers, meest leerlingen van Tango Centro, bijbrengt. Tijdens de repetities valt vele malen het woord 'contact'. 'Contact maken' of 'contact houden', that's the question, of je elkaar op dat moment nu aanraakt of aankijkt of niet. Eén man zullen we enkel zien bij zijn vóórbereiding op het contact. Eén van de speelsters strikt potentiële danspartners met een wel zeer aparte jurk.
Bij zo'n 7 a 8 zeer uiteenlopende soorten muziek, niet altijd tangomuziek, vormen deze amateurdansers en spelers de omgeving waarbinnen professionele dansers bewegen.
Klik op de afbeelding voor een fotocollage van de repetitie van 8 november.

Tekst en foto: Rob Nuijten.
(13 nov 2010)
 




Ciudad Baigón visited 'Holanda'

Concert in Eindhoven (photos © Rob Nuijten)

'Orquesta Típica Fernandez Fierro' and the orchestra 'Tango de Astillero' have preceded 'Orquesta Tíipica Ciudad Baigón' in exporting a new tango sound to the Netherlands. It isn't 'lounge', 'fusion', nore 'neo'. The music is based upon the original tango rhythm, but it sounds heavier, darker, than most tangos of the past century. A dozen musicians play in this group, included the singer.

For a YouTube video of their own composition 'Permiso', click here'.

Listen to samples of their music


Photos © Rob Nuijten, www.torito.nl/art



Tango in Pianola Museum
In the Jordaan area of Amsterdam there's a pianola museum. Also in that place you'll find the Argentine Tango.
The image shows singer Omar Mollo, from Argentina, with pianist Marcel Worms. Click the image to find the video, and more videos of the tango in the pianola museum.

Click here to find the concerts of
October 12th (Omar Mollo and Marcel Worms)
and
October 29th, 2010 (Juan Tajes, Wim Warman and Ruben Rompaey).
 


Jur stops.
Long live Los Locos!


After his wife Jonne stopped dancing prosessionally a year ago, now also Jur (TangoDiep / Tango Amsterdam) put an end to his career in tango, as salon organisor, Dj and dance teacher, to have more time and energy for other work.
Past tuesday, September 28, at the last 'El YuYo' salon in Amsterdam, many showed up to express their gratitude for so many succesfull milongas.
The tuesday milongas will be continued by a team of four dancers, calling themselves 'Los Locos del Yuyo'.
 

5 years Studio De Plantage


Arjan & Marianne celebrated the 5th anniversary of their Tango Studio 'De Plantage' in Amsterdam, with Sexteto Canyengue, guest singer Omar Mollo, and many of ther students and frequent salon visitors.

Photo Rob Nuijten. Click photo for enlargement.


Salle Gaveau

Japanse Tango Fusion Rock in Groningen
Click for video

Recencist Tim Sprangers schreef in 2008:
Het kwintet overdonderde de toehoorders in het Bimhuis. Elk nummer blonk uit in originele veelzijdigheid. Mooie, maar simpele tangomelodieën en ritmes werden vaak niet opgebouwd naar andere stijlen of maatsoorten, maar veranderden zonder enige aanleiding. De veelal lange composities konden je geïntigreerd laten luisteren, maar ook compleet verrassen door onverwachte switches naar jaren tachtig geluiden van foute fusion rock door de over the top cleane scheur van gitarist Kido.

> Lees, en zie meer
 

High quality music at ZANGO festival

ZANGO, Sept 11.
Photo collage © Rob Nuijten

Before it was my turn, as DJ, to put the music for the Tangodancers, I had the opportunity to fully enjoy the concerts of Vocalicious, a group of dutch close harmony singers, and Tanguarda, the international tango orchestra based in Rotterdam.
Click the image, or here, for a large size photo collage!

Rob Nuijten, editor

Find out more about the artists:
www.vocalicious.nl
www.tanguarda.com

ZANGO
A 6 day Tango festival in Haarlem (NL)

Zango orrganisor Paul Versteeve wants to make this song- and tango festival a yearly event. Himself being a conductor of choirs, an event organisor, and a tango dancer in his free time, he's motivated to seek the combination of these 3 elements he has a passion for. The result is a 6 day festival,during which one can follow free tango dance classes and watch tango dance demonstrations, participate in singers workshops, listen to vocal as well as instrumental concerts or dance the night away. Versteeve decided to put Haarlem highly visible on the tango map in one time. Not that there was no tango  in this city already. It has been there for many years and weekend festivals with internationally know tango orchestras and dancers have been organised before. But an event this size had not yet been realised. An immense list of artists have been contracted to teach, or to demonstrate their skills and the variety of styles equals the quantity of performers.

The Zango festival at the Grote Markt of Haarlem started September 7th, and went on till sunday September 12th

Read all about it at the Zango webpage
www.zango.nu

Rob Nuijten, the editor


The art of improvisation
Souvenir of the Brussels Tango Festival 2010: improvisations by the maestros on sunday night, April 4th. The teachers of the festival were made to dance with the partner of another teacher, chosen by the public, and on music chosen by the public as well. So, none of the dancers could have prepared anything on forehand. What came out of this was a supurb proof of the talent of the various teachers. It was an immense pleasure to watch 'live'. The videos may give those who weren't there an idea why.

The editor, Rob Nuijten

Videos
Murat Ermdesel and Noelia Hurtado (at photo).
The complete list of videos of the improvisations.
 




Final exams at CODARTS
These are the days of the final exams of tangomusicians, graduating from the conservatories.

June 15th, bandoneonist Santiago Cimadevilla graduated from the CODARTS conservatory in Rotterdam by playing a great concert in the presence of many of his friends and collegues.
The first work, 'Responso' (written by Anibal Troilo) he chose to play because it once got him hooked to tango. He made his own arangments for it to be played by himself and the whole orchestra OTRA.
To play 'Tango suite', by Astor Piazzolla, was suggested by his friend guitarist Marcos di Paolo, although Santiago original thought was, that he would never be able to play such a long and difficult work. It consists of 3 pieces: Tango #1 - Deciso, Tango #2 - Andante and Tango #3 - Allegro. Santiago proved he could do it and it was a great joy to listen to the gentlemens own arrangements of it.
Many more pieces were played and many more musicians joined Santiago on the CODARTS stage.

After a short meeting, his teachers Gustavo Beytelmann, Leo Vervelde, Victor Hugo Vellena, Kay Sleking, Wim Warman and Micha Molthoff decided Santiago deserved at least a 9.5 grade.
Congratulations, amigo!

Click photo for the total image (whole orchestra)


Alfredo Marcucci (81) has left us
14 sept 1929 - 12 june 2010


Cremation ceremony was held at June 19, 2010,
Hasselt, Belgium

Alfredo Marcucci passed away at June 12th. He was one of the greatest and most beloved bandoneonists of our time.
As a young man he playe d with the famous tango orchestras of the golden era of Tango, and he travelled the world with the Latin folk group 'Los Paraguayos'. Years later, tired of travelling he settled down, with his Dutch wife, in Belgium, where he took a job in a factory. His musical talent was however rediscovered by the musicians Dirk van Esbroek and Juan Masondo with whom he started a new group, 'Tango al Sur'. Alfredo became a star. He became the teacher of the new generation of now famous bandoneonists. He founded his own tango orchestras, like Sexteto Veritango, and Orquesta Tipica Alfredo Marcucci, and toured Europe.
At his 75th birtday at a (second) hommage organised in his honour he enjoyed playing more than anything else.

The first time I saw and heard Marcucci play, it was with Masondo and Van Esbroek, in 1992 at a milonga in Amsterdam. I remember too well, how I enjoyed every note of it, and that it amazed me how much their music and enthusiasme grabbed me. These kind of experiences kept coming back all those years since, whenever Marcucci played. Only recently, the strong and delicate bandoneonplayer became a fragile and delicate bandoneonplayer and the third hommage planned for this great musician in Janary 2010, had to be cancelled, for him being hospitalized.

Singer Fabián Russo, responding to the sad news from a rainy Buenos Aires, considers his work with Alfredo Marcucci (in the Netherlands) fundamental for his artistic life.
In 1996 Fabián wrote a small Marcucci biography, that's translated from spanish to dutch:

Alfredo Marcucci, de bandoneón, en zijn bestemming
In de tijd dat Buenos Aires nog karakteristieke buurten had, waar bij het vallen van de avond kinderen voetbal speelden op de hoek van de straat, droomde de Maestro reeds van de bandoneón en zijn bestemming. Met zijn kleine jongenshanden en 7 jaren oud zocht hij naar de verborgen tonen van de 'fueye' (letterlijk: balg) en de weg die hij zou moeten gaan.

Lees alles

Video: Alfredo Marcucci plays 'Chiquilin de Bachin', while Wouter Brave and Babette Anhalt dance to it.
Video: Orquesta Típica Alfredo Marcucci, plays 'Lo que vendra'.
Video: Marcucci solo
Video: Marcucci plays 'Guardia Vieja' by Julio de Caro.
Video: Marcucci plays for an open air salon in The Hague, 2007 (filmed by Genievieve Ruocco).
Video: Marcucci in Amsterdam, 1994 (filmed by Arjan Sikking).
 


Eduardo Aguirre passed away.
"Me voy", he said.

Eduardo, a true and very respected Argentinian milonguero, has died. All the sudden, on midday, April 7, 2010, in Amsterdam.
After they met in Buenos Aires, 20 years ago in tango salon Almagro, he and Yvonne Meissner became friends, later dance partners, lovers and partners in life. Eduardo (born 31 August 1938) is the beloved father of his children in Argentina, and for many of us, a great friend, tango teacher, tango singer, world traveller, the best pulpo cook, and once a great soccer player.
Eduardo was already 71 years of age, but he danced till his very last night.

Proud of having been his friend
Rob Nuijten, editor

Video of Eduardo & Yvonne, dancing in Amsterdam
Serie of videos of Eduardo & Yvonne, dancing, teaching.



Chicho's 'confession'

"They are completely lost! I learned with the last great milongueros, I took the information directly from them. Those who are starting to dance don’t have this experience, they learn instead from an intermediate generation that I am a part of; we are a nexus between these old dancers and those who are younger. The problem is that we missed something in the teaching, I take total responsibility, and other colleagues should do so as well. I can’t pass on what I have learned."

Read all in an interview with Milena Plebs, published in La Tangauta. In Spanish and English.



Click for 2 larger images

Who posed for the sculptor?

With my friends Will, Henny and Viviana, I walked by an antiques shop at Defensa, in Buenos Aires. The shop window was full of beautiful Art Deco stuff, what made us step inside and check out the whole place. When we spoke with the shop owner, he was very interested in us being Dutch, because he wanted to know if we knew the man who once posed for a statue he was selling. He took us back outside and pointed at the statue called "Mephisto". Mephisto is a misterious, dark figure, a demon, appearing in early West European literature. He assured us, the man who had posed for this statue, was a dutch tanguero, but the sculptor lost his address and forgot his exact name. Although we know quite many tangueros, we didn't have a clue. The face looks familiar, though, and the whole 'fysique' of the guy, but we've given up.

Who recognizes the man?
A picture of the whole statue
Send the answer, or your guess to tango (at) torito.nl, please.
Rob Nuijten, the editor.

(This was just a joke! The statue looks very much like dutch tanguero Arjan Sikking, but he never posed for the sculptor!)
 


 
 
 
 

On March 13, 2010, just before the Doble Ocho Tango Festival, Juan Cáceres gives a concert in Nijmegen (Mirror Tent in city centre of Nijmegen, 20:30, 15 euro). Juan Carlos Cáceres is a remarkable musician, painter and life long student in tango history, who pays tribute to the African roots in Argentine tango.

Cáceres reveals the African roots in Argentine tango

Written for Torito.nl by Arnoud de Graaff (copyright)
Nijmegen, January 2010

Cáceres (vocal, piano & trombone) will perform with Maria Mercadeó (bandoneon), Sedef Ercetin (cello), Javier Estrella (percussion, vocal, cajón & murga drum) and Marcelo Rusillio (percussion, cajón & drum set).1 In this article I will give a short sketch of Juan Carols Caceres's colorful career in music and zoom in on two typical 'black' phenomena in Argentine tango:
murga and candombe.

Buenos Aires
A year after the death of the greatest tango icon of all times, Carlos Gardel, Juan Carlos Cáceres was born in Buenos Aires. The decade before the second world war tango experienced a low in popularity. The artistic (but hard to dance to) tango music of Julio de Caro, the
tango canciones of Gardel, the rise of jazz music and other forms of entertainment, caused a low in tango's popularity. It was only after D'Arienzo formed a new orchestra that tango dance music experienced a majestic revival in the forties. Cáceres, apart from being a painter and musician also a tango researcher, described this pre war period as a time when "tango lost its bite. A vogue for sung tango came in, with Carlos Gardel as its representative figure. Then came a tango revival in the 1940s.
Cáceres's formative years coincided with the golden age of tango (la epoca de oro); a period which generally is considered to be the summum of tango.
Let me offer an illustration of the richness of tango in the forties: some years ago I attended in Aachen (Germany) a lecture by Eric Müller on the history of tango music.
After the lecture he showed me a page of (I think) the Clarin from 1941 or 1942. This page was
filled with dozens of advertisements for milongas in Buenos Aires, where the all the great tango orchestras performed. Eric said: Imagine that there was a time, that if you wanted to go out and dance, you could choose between Miguel Caló, Alfredo De Angelis, Juan D'Arienzo, Carlos Di Sarli and many other famous orchestras. This was definitely a moment that he regretted that H.G. Wells's time-machine is only science fiction. If you grew up in Buenos Aires in those days, it was impossible not to be soaked in tango and jazz. Music was everywhere. As a child Cáceres listened a lot to music. In an interview with Isabelle Leymarie (1996), he commented on this: "As a child I spent a lot of time listening to the radio. At that time there was a program on the tango of the 1920s, but they also played recordings from the last century - what they call today the tango of the Old Guard. I can still remember the program's opening announcement, which said: Tango of the Old Guard, from the candombe to the habanera, from the habanera to the fandango, from the fandango to the milonga, from the milonga to the tango." His interest in music was most certainly not limited to only tango, also jazz fascinated him. During his art studies in Buenos Aires, the trombone and piano player Cáceres managed for six years the famous jazz club Cueva de Passarato, a club which was characterized as "not only an important musical venue, but a gathering place for revolutionary and existential thinkers".

Paris 1968
In May 1968 Cáceres left for Paris, where he arrived in a period of great social unrest, a time that clouds of smoke drifted through the streets and obscured the view and that the barricades were constructed to fight the establishment. Students and laborers manned the barricades together. It all had started rather innocently
as a series of strikes by students (for better education), but exploded into a national crisis, when the government led by Charles de Gaulle tried to suppress these strikes by using excessive violence. At first there were only street fights in Quartier Latin, but soon it grew into a general strike, where approximately two thirds of the France working population participated in. This movement with a rather vague ideology was led by Daniel Cohn-Bendit, Herbert Marcusse, Jean Paul Sartre, Jacques Derrida and Rudi Dutschke. A political
crisis was there, but after the elections (won by de Gaulle) the unrest faded out just as quickly as it was born. It was in this revolutionary period that existentialist JCC decided to pursue his artistic career in Paris.6 At first as a painter, but soon  the call of the music proved too strong. By participating in groups as
Malon (1972), Tangofon (1979) and Gotan (1992), he functioned as a trailblazer for the new generation of Argentine tango musicians, such as Juan Jose Mosalini, Juan Cedron, Gustavo Beytelmann, Tomas Gubitsch, Osvaldo Calo and Enzo Gieco. who fled
Argentina, because of the junta's dirty war on subversism.

Read all at a pdf (download the pdf)

Written for Torito.nl by Arnoud de Graaff (copyright)
Nijmegen, January 2010

More about Juan Carlos Cáceres
www.juancarloscaceres.com -
Youtube interview. Find "Caceres +Murga +Argentina" at www.youtube.com
 
 




1st Prize
for 'Zonder Richting' (Without Direction'), a choreography by Ezequiel Sanucci, danced by himself and Lydia Müller.

In dutch: Het Rabotheater Open Podium Twente 2010 is gewonnen door het tango-duo Ezequiel Sanucci en Lydia Müller dat een bijzonder eigentijdse tango uitvoerde. De jury prees de goede opbouw in de choreografie: ”zeer origineel, vernieuwend en zuiver gedanst met de sensualiteit van de tango,” aldus Ruut te Velthuis, hoofd van de vakjury van deze 7e editie van deze inmiddels tot traditie uitgegroeide talentenjacht.
De jury bestond uit Daniël Renner (choreograaf van o.a. CRUSH en artistiek leider van Round Corner Dance Company), Christel Hakvoort (docent drama en actrice) Ruut te Velthuis (Hoofd Muziek van de Muziekschool ‘Hof van Twente’ in Goor en dirigent van diverse koren en bestuurslid van BALK, de koorbond voor lichte muziek).

Rehearsal of 'Zonder Richting': video (Music by Otros Aires)
Winnaars en jury, webpagina
Ezequiel Sanucci, website
(Ezequiel, from Argentina, lives in Amsterdam)
Click photo for enlargement.



Jorge Zorreguieta welkom bij de toekomstige troonsbestijging van Willem-Alexander? Job Cohen denkt van wel.

Op de foto, voor de kijkers rechts, Jorge Zorreguieta.
Ingezonden brief van de Argentijnse Alejandra Slutzky

Cohen maakt uitglijder

PvdA-leider Cohen heeft bekend gemaakt dat hij geen bezwaren heeft tegen de aanwezigheid van vader Zorreguieta bij de toekomstige troonsbestijging van Willem-Alexander. Zijn aanwezigheid bij het huwelijk van Willem-Alexander en Maxima werd destijds ongewenst geacht door de regering, 'maar we zijn nu weer jaren verder'.
Pardon? Wij herdenken terecht in Nederland nog elk jaar 4 mei en wij houden ook de herinnering aan Anne Frank hoog.
En Cohen geeft mij nú de boodschap dat de zaak van mijn vader en 30 duizend andere vermiste en vermoorde Argentijnen inmiddels wel afgesloten kan worden? Is Cohen van mening dat de verantwoordelijken voor mensenrechtenschendingen in de jaren zeventig en tachtig, waarvan de meeste nooit voor de rechtbank zijn  verschenen, nooit spijt hebben betuigd, verjaard is?
Hoe kan het dat Cohen niet ziet wat hij ons, nabestaanden van oorlogen en de rest van het Nederlandse volk, aandoet, door te pleiten voor een koninklijke ontvangst van een medeplichtige aan misdaden tegen de menselijkheid?
Mijnheer Cohen, zou u zulke uitspraken doen tegen de nabestaanden van de oorlog in Nederland? Meerdere prominente Nederlanders en nabestaanden van de oorlog in Nederland hebben eerder hun steun aan de nabestaanden van de vermisten en vermoorde Argentijnen getoond. U bent van de zelfde partij als Den Uyl , als zijn vrouw Liesbeth , als Kok. Wat maakt dat u hun nagedachtenis opzij schuift en nog erger, ons allen collectief wil laten geloven dat misdaden en pijn verjaren met de tijd, dat recht doen overbodig wordt?
Na een uitglijder, staan we meestal weer op. Ik hoop dat u als rechtsgeschapen politicus de stem wil zijn van de miljoenen nabestaanden van oorlogen, van de duizenden in Nederland. Zij hebben uw stem hard nodig. Voor hen kiezen is geen keuze tegen het koningshuis maar vóór humaniteit en recht. Laat dat uw keuze zijn.

Alejandra Slutzky

Toevoeging van de redactie: Alejandra Slutzky schreef een boek over de geschiedenis van haar immer weer tot vluchten genoodzaakte familie, getitteld 'De Stilte'.
Als rebel tegen de junta werd haar vader gevangen gezet. Toen hij later weer op vrije voeten was, maar de regering het moeilijk kreeg, werd haar vader van huis opgehaald, om nooit meer terug te keren. De militaire junta heeft hem heimelijk vermoord.



Alajendra is woordvoerster van H.I.J.O.S Holanda, een vereniging van kinderen van tijdens in vuile oorlog van de junta verdwenen ouders.
www.hijos.nl
Lees ook de geromantiseerde aanklacht tegen de junta, en de Europese regeringen die de junta niet afviel, en handelsbelangen deed voorgaan.
In de oorspronkelijke taal, het duits: 'Drei Minuten mit der Wirklichkeit'
In het Nederlands: 'Salto Mortale'

 
 

*Niño Bien: een tangosalon in Buenos Aires op donderdagavond. Adres: Umberto 1º, nr 1462.
**Miguel Angel Zotto: een wereldberoemde en bij leven reeds legendarische tangodanser van Buenos Aires (en broer van de onlangs overleden Osvaldo Zotto).
***Cabeceo: hoodknikje waarmee men iemand ten dans vraagt.

Ze danst sensualiteit

Ze komt voorbijgedanst in 'Niño Bien'*. Ik kijk mijn ogen uit. "Zou ik haar dansen kunnen fotograferen?" vraag ik me af. Maar ik neem liever het risico niet, mijn tijd te verdoen met het uit de tas pakken en instellen van de camera. Ik kijk, bewonder, geniet. Ze danst met 'n jonge Miguel Angel Zotto-imitatie**. Dit is serious tango business. Ze danst niet 'op de maat', ze danst zelfs niet 'op de muziek', ze danst vooral sensualiteit. Het plaatsen van een voet, het maken van één stap, bij haar blijkt dat te bestaan uit een aaneenschakeling van handelingen die van alles betekenen behalve het zich verplaatsen over de dansvloer. Net zo min als deze geschreven woorden tot doel hebben de ogen van de lezer te doen verplaatsen over het beeldscherm, heeft haar stap tot doel zich te verplaatsen door de ruimte. Haar stap is niets anders dan een heftige partij sensuele communicatie.
Bij een volgende passage neem ik dan toch de camera ter hand, in een poging de gepassioneerde uitdrukking van enige dansers te fotograferen, waaronder die van haar en haar danspartner. Tegen het einde van de salon komt ze naar me toe met de vraag of ze foto's kan krijgen toegestuurd. Als zij weer naar haar eigen tafel terugloopt, begrijp ik welk een kans ik hier liet schieten. Snel ga ik achter haar aan, en vraag haar, zonder cabeceo***, ten dans. Maar, zegt ze, ik heb mijn schoenen al gewisseld, en wijst naar beneden. Daar liggen dansschoenen met hoge hakken op de vloer, maar aan haar voeten heeft ze nog zeer redelijk dansbaar ogend schoeisel. "Maakt niet uit zeg ik, laten we dansen". En, gelukkig, ze staat op, en we dansen. Het is super. Eenzelfde overgave die zij de andere man gunde valt nu ook mij ten deel. Hoe ze het doet, het blijft mij een raadsel, maar bij deze vrouw is één stap een heel avontuur. Haar hele lijf danst, elk deel van haar lichaam vervolmaakt de uitdrukking van sensualiteit, van contact, van muzikale invulling, van eigenheid. Wanneer ik wat dwingender leid volgt ze dat óók, maar als ik slechts ideeén aanbreng, vult ze die op heel eigen wijze in. Vooral met een heerlijke traagheid, maar zonder sloom of zwaar te worden.
She made my night. Eén tanda met deze vrouw, dat is de hele reis naar Buenos Aires wel waard.
Ze is braziliaanse. En een mooike, ook nog.

Rob Nuijten, 28 januari, Buenos Aires




 
 
 
 
Dancers: STOP, SIT and LISTEN! Enjoy the beauty of tangomusic by just listening, for once.
Spread the word: TANGUARDA is HOT, and FOR A REASON!!



Tanguarda shows the beauty of tangomusic

Why do I promote Tanguarda? Do own shares in the business? Yes, I'm friends with pianist Maria Martinova, and I'm SO PROUD OF IT! She and her 'motherfuckers', as she calls her fellow musicians on stage, were doing such a great job in the Tropentheater, yesterday. But I should say, they do a great job for a long time already, considering the hard work that has gone into reaching this level!. These import tango musicians are a great Holland Export product! in August they'll show the Argentinians how to play modern Tango (Piazzolla and other composers), on the Buenos Aires Tangomusic Festival.
That concert of yesterday, I LOVED every minute of it, every second, and I'm quite sure of many having the same experience. MIGHTY DELICATE!
If Maria would talk a little slower, the audience may pick up some of the names of the composers and those of her companions on stage.

So try not to miss these concerts, or keep track of their agenda through this online Tango Agenda, or the webpage of the group.
Tanguarda, www.tanguarda.com

Rob Nuijten, the editor
 



Ville Hiltula geinterviewd door het NRC Handelsblad

19 januari, Pagina 9, Kunst.
Door René van Peer

Citaat:
"...Carel Kraayenhof. Sinds 2005 is Hiltula lid van diens groep: „Hij is een sterke muzikale persoonlijkheid. Als tweede bandoneonist moest ik alle zeilen bijzetten,maar gaandeweg kon ik me aan hem optrekken. Wel heb ik het nodig om ook mijn eigen weg te kunnen gaan. Daarom heb ik twee jaar geleden het kwartet Tanguarda opgericht met de Bulgaarse pianiste Maria Martinova. Ze heeft een klassieke achtergrond, maar heeft net als ik in Rotterdam tango gestudeerd.” Het kwartet speelt naast tangoklassiekers vooral veel nieuwe composities. Tanguarda is uitgenodigd om deze zomer op te treden tijdens het Festival de Tango in Buenos Aires. „Het grootste van het grootste”, glundert Hiltula. „Maar in Finland moeten we zeker ook geweest zijn.”
 


Photos Tangomagia 2009
Amsterdam, December 26, 27, 28, 29, 30
Great photography by Peter van Breugel.
www.tangovista.nl/index2.htm
(Scroll down)






The world of Tango is in shock, since two worldfamous tango dancers passed away within 2 days, in Buenos Aires!


Worldfamous dancer Osvaldo Zotto (46) dies

On friday January 8, Osvaldo Zotto was found dead. Totally unexpected, since his agenda was full of exiting events, worldwide. He'd just returned to Buenos Aires a few days ago. The cause of his death is still unknown (at least to me, the editor of this website).
Friends all around the world are shocked and very sad after hearing the news.
The world has lost a beautiful dancer, who was for many a great example as a dancer and a great friend.
Also to me personally, his dancing was a great inspiration and I considered him the number 1 tango performer.

Many videos showing
Osvaldos dancing


Condoleance register
in the Netherlands,
for Osvaldo




'Vals' for Teté: 'Bailarín de la vida'
Composer /singer Pablo Banchero (Buenos Aires) made a tango waltz for Teté, the worldly known tango dancer who passed away January 7th (2010)
Listen, and read the text, via this page of Pablo Banchero


Tete, between workshops, in Amsterdam

Worldly known milonguero Tete dies at age 74

'Tete', Alberto Rusconi, died unexpectedly at the morning of January 7th, in Buenos Aires, just after his 74th birthday.
He danced till his very last night, confidently looking forward to the celebration of his birthday as this was planned for the coming saturday in La Calesita.
This news came from Jessica Bijvoet, dutch tangoteacher visiting Buenos Aires.
Tete travelled the world to share his skill and experiences in the style we now call 'milonguero style', the style he already excelled in before the word was used to describe it.

See Tete and Silvia dance
In La Trastienda, Buenos Aires, 2002.
I choose this video for 2 reasons. It's quality, and because I was there too, at the night of 'Gavito y sus amigos'.

www.teteysilvia.com.ar/

Rob Nuijten
the editor
 


New CD
Nov 21, 2009. Wim Warman presenting his new CD 'Brisa' in salon Libertango in Leiden.
Photo © Rob Nuijten.




Astillero Tango tours Europe
Some pictures of the group playing its 21st century Tangos  in De Badcuyp in Amsterdam, friday November 19 (2009).




 

VJ in Salon MBrace
Utrecht, salon MBrace, November 15, 2009
Projections by VJ.






Juan Carlos Tajes
25 jaar tangozanger in Nederland


2009. Tangozanger Juan Tajes (Uruguay) vierde onlangs zijn 25 jarige tangocarriere in Nederland. De website van OTRA, het Tango-orkest van het conservatorium in Rotterdam, biedt inzage in zijn levensloop en overtuigingen, door plaatsing van een artikel dat mocht worden overgenomen van de buurtkrant d'Oude Binnenstad (editie Oktober 2009). Juan is daarin openhartig over politieke en persoonlijke zaken.
Lees het hier

Fotos van het jubileumconcert '25 jaar tangozanger in Nederland', dat op 6 november plaatsvond in Rotterdam.
Fotos
 


Men only

Maurice Bejarts 'Mozart Tango'
La Cumparsita.
Ballet, danced by two men.

Watch video



'El Gaucho', a film and a CD

El Gaucho' is first and foremost a film by Andrés Jarach.
More than a documentary, it’s a road movie in another Argentina: not the urban Buenos Aires one, but the one frozen in time, immense flat and often dry expanses inhabited by herds of cows or sheep and their mounted guardians…the Gauchos.

'El Gaucho' is also a record, composed and produced by Christoph Müller and Eduardo Makaroff.
Very far from the sonic experimentation of Gotan and its hotbed, tango, the soundtrack explores rural Argentina, starting with tango’s elder sister – a country girl –milonga and zamba, another gutsy rhythm. Argentina’s country music, but rather more wily, more twisted. All of which sits well with the “mood” of 19th century Argentine literature’s hero, Martin Fierro, incidentally also known as… El Gaucho.

Read more at the page of Mañana Music and listen to fragments of the sound tracks!
Mañana Music / El Gaucho
 



Origen Tango, video of concert +dance

Recording of 11 October 2009, television broadcast, in Vrije Geluiden (VPRO)
Roxana Fontán - vocals, Ravind Sangha - flute, Stefan Gerritsen - guitar, and Pablo Garcia & Manuela Rivero - dance.
The video of one hour contains three tango performances (music + dance): One at the start, (Oblivion) the 2nd one after 45 minutes (Milonga de mis amores) and the 3rd one at 54 minutes. ('Malena canta Tango', sung a capalla).
Watch video (in Windows Mediaplayer, also available for Mac).
 



Mariano & Cosima, twee jaar op vier eigen benen

Twee jaar runnen Mariano en Cosima nu hun eigen tangoschool, Amsterdam Tango Centre, met uitspattingen in binnen- en buitenland, waarbij opgevallen mag zijn dat dat ze goed afgaat. Wie dat nog niet wist kan op hun website een kijkje nemen. Zij vierden dit op 1 november in hun salon met veel gasten, en een optreden door henzelf. Bij dit optreden lieten zij zien waar ze onder andere zo hard aan gewerkt hebben: hun eigen choreografieën, en stijl bij optredens. Een dansstijl die zij voor zichzelf nastreven, is die van Osvaldo Zotto en Lorena Ermocida, en dat was in hun optreden goed te zien. Elegantie, rust, en spectaculaire passen wisselden elkaar af in een prettige balans, zowel in de tangos als in de milonga. Erg mooi waren ook de draaien waarbij Cosima's voeten leken te glijden over ijs, zo licht als dat leek te gaan. Nieuwe combinaties maakten dat ze je wisten te verrassen, ook al ken je ze al een tijdje. Maar om dan toch één aanmerking te maken, zou ik voorstellen om in de tangos meer ruimte te laten voor gewoon lekker 'lopen' op de muziek, en daarbij flink de ruimte te gebruiken. De veelheid aan poses dreigen de tangos nu wat onderkoeld te houden. Het optreden leverde hen een denderend applaus op, dat niet was mis te verstaan als een verzoek voor een 'otra'. Ik hoop dat de videos die er gemaakt zijn binnenkort op internet verschijnen om het nog eens terug te zien.
Complimenten!


Rob Nuijten (redactie)
 


Music & dance, a review
Motivo de tango
een tangoshow van- en door Companía Zárate

Gezien op 25 oktober, in Theater De Kom, in Nieuwegein.

Een recensie door Rob Nuijten (redactie)
(Geplaatst 29 oktober, bijgewerkt 31 oktober, 03.45)
Met daaronder: reacties van Elise Embrechts, Raphaela van Leer, ...

Bewondering

in eerste plaats voor de muzikanten. Al bij de eerste seconden veroveren ze mijn volle aandacht. Niet alleen doordat ze me gelijk verrassen met een nieuwe compositie, van de hand van de eigen bandoneonist, maar ook doordat het gelijk heel spannend wordt ingezet met een paar korte accenten en daartussen stilte. Het komt op mij over als een statement, dat meer prettige verrassingen belooft. Waarom dat nummer 'Drop' is genoemd, daar mogen we naar raden. Misschien omdat het een typisch Nederlands product is, of wellicht genoot de componist (bandoneonist Michel Mulder) van een stuk drop toen dit nummer uit hem loskwam. Misschien moeten we het via het engels verstaan, en in de eerste tonen 'druppels' herkennen, de eerste druppels die aan een tropische bui voorafgaan. De pianiste, Katrien Karimoen, die af en toe de microfoon ter hand neemt ter verklaring van het programma, spreekt het echter 'op zijn Nederlands' uit. Dat doet zij ook met het eveneens door Michel Mulder gecomponeerde nummer 'Sleep', een titel die bij het publiek direct de reactie losmaakt, het via het engels te 'vertalen' naar 'slaap'. Wat zijn we toch geconditioneerd!
De pianiste vertelt het publiek dat er bij de ontwikkeling van deze show een dialoog was tussen de dansers en muzikanten, die ervoor heeft gezorgd dat de muziek soms op specifieke wensen van de dansers is aangepast, en dat ook de muzikanten hun wensen aan de dansers konden overdragen. En dat is hier en daar ook te vermoeden bij gedanste grapjes en muzikale verrassingen. Oprichter van het orkest, Micha Molthoff, leraar aan het conservatorium in Rotterdam, heeft inmiddels zijn plaats als violist overgedragen aan de Russische violiste Ruzana Tsymbalova. Zij schittert weer op andere momenten dan haar voorganger, in andere tangos. Op een moment laat zij, terecht, glunderend het applaus over zich heenkomen wanneer het publiek extra enthousiast op een indrukwekkende partij van haar reageert.

Expressie
Glunderen doet ook Birkit Wildenburg, ook wel bekend als 'Biki', één van de twee danseressen in het gezelschap, en mede verantwoordelijk voor ontwerp en uitvoering van een deel van de garderobe van de dansers. Zij glundert niet zozeer van trots, danwel van het plezier dat zij schijnt te hebben in het dansen, en in deze voorstelling. Hoewel tangodansen vaak een serieuse bezigheid is, en velen deze dans bij voorkeur in rouwkleding uitvoeren, heeft Biki daar duidelijk andere opvattingen over. Hoewel zij ooit, in een masterclass, ten overstaan van televisiekijkend Nederland door een van de nestors van de Argentijnse Tango, Juan Carlos Copes, erop gewezen werd, teveel haar achterwerk te bewegen, heeft zij zich gelukkig direct verweerd met de vaststelling: "but I like my ass" en zich er niet van laten weerhouden die, op welgekozen momenten in vrolijke nummers, te laten meedansen ten bewijze dat dansen vooral ook een expressie is van een eigen natuur. Ook de schouders en de uitdrukking op haar gezicht vervolmaken de expressie van haar dans. Onder de andere drie dansers is Oliver Koch degene die ook wat expressiever is. Muzaffer Demiray en Marisa van Andel drukken naar mijn smaak teveel uit, dat zij de choreografiën moeilijk vinden. Zelfs bij een heerlijke wals kan er bij Marisa geen glimlach af, waarbij ik me dan ga afvragen of haar iets dwarszit. Pas na de voorstelling zal ik erachter komen, dat er wel iets was waarover zij zich zorgen maakte, namelijk de choreografieën, en of het zou lukken deze tot een goed einde te brengen. Marisa en Oliver dansen deze show vanavond namelijk pas voor de eerste keer, aangezien hun plaats eerder werd ingenomen door Peter van Enk en Inge de Braat, wel bekend als 'Peter & Pingel'. Dit is een aannemelijke verklaring voor de alsmaar zeer serieuse blik van Marisa bij een verder vlekkeloos ogende uitvoering van de choreografieën, maar het publiek heeft recht op de illusie dat hen alles gemakkelijk afgaat. Ik ken Marisa als een heerlijke danseres, heel sensueel en warm, een waar genot en een eer om mee te dansen. Haar toewijding meen ik ook wel te bespeuren in haar dans op het theaterpodium, want haar dansen voert ze zichtbaar nauwkeurig uit. Als er een volgende keer wat meer beweging komt in het bovenlijf en gezicht, zal ik beslist tevreden zijn. Onmiddelijk na de show, in de foyer, ontspannen, is die prachtige lach al op haar gezicht! Dit serieuse geldt naar mijn idee ook wel voor Muzaffer. Het gevaar daarbij is, dat de mannelijke rol in de dans tot die van aangever beperkt lijkt te zijn. Hoewel het effect van een kleine beweging van de wenkbrauw van Muzaffer, bij een gespeelde botsing met het andere danspaar, groot is, en het publiek om Muzaffers gezicht in de lach schiet, blijft de expressie bij de rest van de dans beperkt tot die van de danspassen. Ik denk dat deze mensen met al zoveel ervaring en zoveel gebleken mogelijkheden, zich toch nog iets meer op het verwezenlijken van een illusie voor het publiek mogen richten, want ook al mogen zij zelf nog zoveel plezier in het dansen hebben, ik wil het ook zién. Het lijkt mij wel iets om naar toe te werken, met een coach of regisseur, omdat ik denk dat deze show meer potentie heeft, dan zij op dit moment laat zien.

Sobere doch volwaardige show
Denk nu echter niet dat ik me verveel. De show is sober, er is geen decor, maar dat wordt ook niet gemist omdat het puur om de dans en de muziek gaat. Er worden geen verhaaltjes uitgebeeld, noch teruggeblikt in de historie, waar zoveel grote shows op teruggrijpen. Het is dans om de dans. De choreografieën zijn rijk aan variaties, waardoor je niet het idee krijgt, dat ze in herhalingen vallen. De doorgewinterde dansers in de zaal (enige tientallen worden gespot), zien verrassende nieuwe vondsten. Bij een spectaculaire 'off balance' draai van Marisa en Oliver toont het publiek haar bewondering met oeh's en aah's. Op andere momenten lacht het publiek om de ingebouwde grapjes. Sommige choreografieën lijken voor wat ruimere podia bedoeld te zijn, want nu had ik af en toe wel het idee dat de dansers elkaar weleens in de weg zaten. Het orkest is gelukkig eigenwijs genoeg om niet enkel bekende, beroemde nummers te spelen, maar ook zeer goede tangos van eigen hand eraan toe te voegen. Volwaardige tangocomposities, 'Drop', 'Sleep', 'Door' en 'Camino', made in Holland, door de bandoneonist van dit gezelschap, Michel Mulder, de composities 'Rico' en 'Pequeña' van de pianiste Katrien Karimoen, en 'Moods' van de violiste Ruzana Tsymbalova.
Als het orkest losbarst in het heerlijke up-tempo nummer 'Felicia', verwacht ik gelijk er de evenzo heerlijke, uitbundige losgeslagen en komische choreografie van Birkit en Muzaffer weer op gedanst te zien waarvan ik al vaker heb mogen genieten, maar helaas, het podium blijft leeg. In een nieuwe show horen geen eerdere succesnummers, dat zal het zijn. Maar het orkest laat het publiek in hun hoofd wel op dit nummer dansen, denk ik. Wie kan daarbij nou stilzitten?
Als de pianiste dan ineens "de laatste twee nummers" aankondigt vind ik het jammer dat de show teneinde loopt. Ook al heb ik zo mijn duidelijke punten van kritiek omschreven, ik wordt goed geamuseerd, entertained, door dit gezelschap (en dan kreeg ik nog een vrijkaartje ook!). Het publiek vraagt, staande klappend, om een toegift, en die krijgen we. De gedanste toegift had naar mijn idee geen choreografie hoeven zijn. Ga maar lekker los, zou ik zeggen.
Iets later, in de foyer, bedank ik de mensen van dit gezelschap welgemeend voor het kijk- en luistergenot dat zij op de planken hebben gezet, op geheel eigen risico door ook zelf dit theater te huren. Ga er maar aanstaan. De dansers en muzikanten maakten deze show naast hun andere drukke werkzaamheden in muziek en dans. Deze show is een extra, gewoon, omdat ze het niet laten kunnen. En voor ons, als tangominnend publiek, is dat maar mooi meegenomen, Dit was een welbestede avond. Fijn ook, dat we, na zoveel inspiratie opgedaan te hebben, zelf ook nog even de tango konden dansen in de foyer. Dan koop ik ook de CD met live-opnamen van een eerdere opvoering (De CD is getiteld 'Quinteto Zárate Live in België').

Rob Nuijten (redactie)

Reacties van andere toeschouwers kunnen worden gestuurd naar tango (at) torito.nl.Of, en In hoeverre die op deze website geplaatst worden, beslist de redactie. Liever in de vorm van dialoog dan discussie.
Laat bij uw reactie weten of plaatsing gewenst is, al dan niet anoniem, of dat u enkel van mening wenst te wissellen met de redactie.

Relevante websites
Tangoshow
Quinteto Zárate
Biki & Muzo
Marisa & Oliver

Elise Embrechts (Utrecht) schrijft:
"ik ben het erg eens met bovenstaande positieve recensie van Rob, ook ik heb genoten van de muziek. Had dezelfde beleving.. het begin… de muziek, druppeltjes dacht ik nog. Ik was blij verrast om zulke juweeltjes te horen. Compliment voor de componist en zeer zeker voor de uitvoering.
Over de dansers: het was anders dan anders, er werd gelachen, er zat humor in.
Het enige waar ik het minder mee eens ben is Robs beschrijving van Muzaffer. Ik heb meer grimasjes gezien en zijn sublieme sprongetje over het elegante been van Birkit, daarbij zag ik toch echt een ontzettend grappige uitdrukking. Ik moest er hartelijk om lachen. Ik heb geen moment bij hem het gevoel gehad dat hij het moeilijk vond. Wat ik ook nog leuk vond waren de kleren van de mannen, niet het bekende werk, maar leuke fleurige hemden, en niet in de broek gestopt.
Kortom een hele bijzondere avond. Ik heb enorm genoten van begin tot eind. Heb prachtige nieuwe passen gezien. Ik zou ze willen toewensen dat deze show nog vaker op de planken komt, zodat dat er nog veel meer mensen van kunnen genieten."

Raphaela van Leer (zangeres, Amsterdam) schrijft:
"Ik ben het bijna helemaal met Rob eens, heb alleen hier en daar nog een aanvulling. Gelukkig was het geluid perfect ingeregeld door het theater*, met goede apparatuur. (*correctie: De show brengt zijn eigen geluidstechnicus mee, Mark Peters, en ook een eigen lichtman: Tom Brooijmans!)
Ik vond de muziek heel mooi uitgevoerd. Het had zo op CD gezet kunnen worden. Ook de dansers waren mooi, en ik genoot van de interactie tussen dans en orkest, en de grapjes. Ik vond het prettig dat het decor sober was, waardoor je je kon concentreren op muziek en dans. Ook de verhaallijn heb ik niet gemist. Daarbij komt wel dat als je geen bombarie eromheen hebt, je basisproduct heel goed moet zijn. Dat vond ik zeker het geval bij de muziek, maar in de dans ontbrak het naar mijn idee hier en daar aan technische perfectie. Birkit en Muzaffer waren expressiever maar met een iets grovere afwerking, Oliver en Marisa waren vloeiender met meer detail, maar zeer ingetogen. De paren hielden elkaar in balans. De ingetogenheid brengt me op het volgende punt: Ik heb welgeteld slechts 1 keer een frontale blik van Birkit naar het publiek zien gaan (zij was sowieso het meest expressief), de andere dansers en muzikanten deden dat niet één keer. Het contact met de zaal ontbrak daardoor, waardoor de overdracht voor mij stokte. Hoewel de uitvoering kwalitatief hoog was, met leuke nieuwe dingen, mooie nieuwe composities die echt niet onderdeden voor de klassiekers, en de kleding mooi was, heb ik het entertainment bijna volledig gemist. Daarom kan ik de show maar een magere 7 geven, waar het een vette 9 had kunnen zijn met hetzelfde materiaal. Met net een extra tandje durf, en meer openingen naar het publiek had het veel meer kunnen spetteren. Als ze daaraan zouden werken, zou ik zo naar een reprisevoorstelling gaan."
 


Music
Interview with Ignacio Varchausky


Interview done and recorded by Keith Elshaw.


Keith writes on his website ToTango.net: "Varchausky is the founder of El Arranque and Escuela De Tango, producer of  those and Nestor Marconi, Horacio Salgan, Vale Tango. Ignacio has been making the best modern recordings of tango music.
Ignacio Varchausky is also the founder of TangoVia Buenos Aires, a non profit organization, which aims at preserving, spreading and developing tango culture throughout the world. He has launched the Tango Digital Archive Project to save the 100,000 tango recordings extant before they are lost or destroyed."


FInd the three mp3 files of the interview at the website of Keith, www.totango.net
 


Dance
'Nexus Pablo Veron'


Video with Pablo Veron and a group of dancers. Many dance styles are integrated in one piece on the music 'Astorlokefu' (by Electrocutango).
Watch video (7.39 minute)
 



Singer Winanda van Vliet
Singer songwriter Fabian Russo, who lived in the Netherlands and sung Tango with various orchestras wrote the text of this song, 'Beso en el mar' put to music and sung by Winanda van Vliet, in 1996. The beauty of it struck me. Winanda teaches at the Rotterdam Conservatory. She made albums with Latin American music. I wondered if she had ever recorded tangos. Indeed she has, but just a few.

Start the YouTube video of '
Beso en el mar'

Website Winanda van Vliet

Winanda sings the tango
'Los pajaros perdidos' (fragment)

About Fabian Russo
 




 

Gabriel Sivak

Born into the new  generation of tango music, Gabriel Sivak is a young Argentinean composer who lives in Paris. Inspired by both the South American culture and rich harmonies of twentieth century classical music, he has created a subtle blend of airy melodies, rhythmical variations and sound explorations.
http://gabrielsivak.blogspot.com/

 

Music by Gabriel Sivak and his group
by Rob Nuijten, the editor


2005

'Puente al sur'
a few years ago I received a little parcel containing a great surprise. It was already the second CD with music composed, or arranged by Gabriel Sivak, 'Puente al sur'. Traditional tangos. Two of the pieces on that CD, a milonga and a waltz, for piano and guitar, have I copied and put in my Tango DJ files. the milonga Corralera is rather speedy, and hard to keep up with, as a dancer. But is is so well arranged and so well played, crisp and clear and full of life and vibrant energy, that it would be a pity to waste a chance to make it heard. The waltz, 'Vieja casa', has a totally different energy. More like chill out music: very relaxed. Both pieces are such a pleasure to listen to. The phrasing, and the superb technique of both musicians makes every fragment exiting.
You can listen to 9 short samples at:
www.musicargentina.com/en/cd-tango-listen/puente-al-sur.html

About 'Puente al sur' Ernesto Lechner (New York post) wrote on March 9th, 2005: The world of tango is brimming with new talent these days and this 25-year old pianist from Argentina is a valuable addition to the genre. Sivak's mostly instrumental arrangements of tango classics are sparse and effective. His piano playing is crystalline- and consistently warm at the same time- check out the supreme elegance of his take on "Loca Bohemia." There's also a languid tale of Buenos Aires barrio life sung by vocalist Elba Pico and the magic touch of veteran bandoneonista Néstor Marconi on a couple of tracks.

 
2008, new

'Un eco de palabras'
With his 3rd album, 'Un eco de palabras', Sivak shows an other side. Seven new composition, serious modern stuff. One would best go sit and listen and surrender to the music. The first two pieces 'Motivo de ausencia' and 'Pandeira' however do make me envision a modern ballet dancing on it. For Sivak these new pieces express his memories of his many journeys between Paris and Buenos Aires.
You can listen to samples of this CD, at
http://www.mognomusic.com/francais/cds/x002.html
and
http://www.myspace.com/gabrielsivak

'Un eco de las palabras'
Bandoneon: Serge Amico
Violin: Survier Flores, Renaud Deback
Viola: Ritsuko Ohashi
Violoncello: Marie-Ange Wachter
Piano, compositions: Gabriel Sivak
Invited bandéonist: Juanjo Mosalini ( « El mono y la endorfina")
Soundrecording: Jorge Luis Borges (« El Golem »)

 
 


picture of archive pages

Archive: read, listen, watch the many items published earlier
Click here


See the many items once published at the frontpage and now stored in the on-line archive. There're stories in dutch, and in english. movies to watch and there's music to listen to.